mijn nierziekte
In 2017 veranderde mijn leven drastisch. Op mijn 30e verjaardag belandde ik op de intensive care met acuut en chronisch nierfalen. Mijn nieren werkten op dat moment nog maar tussen de 0% en 2%. Ik moest toen direct dialyseren en er werden voorbereidingen getroffen voor een niertransplantatie.
Na negen maanden dialyse ging het tegen alle verwachtingen in toch weer wat beter. In 2018 kon ik stoppen met dialyseren. Mijn arts gaf aan dat als ik geluk had de transplantatie maanden of misschien zelfs jaren uitgesteld kon worden. Vastberaden om dit uitstel zo lang mogelijk te rekken, nam ik medicatie en hield ik me aan een strikt dieet en sportte ik drie keer in de week. Er waren veel en regelmatige controles. Alles wat ik zelf kon doen, deed ik.
Dit verlengde de periode tot transplantatie naar ruim 7 jaar, maar het einde van mijn stabiele fase komt nu in rap tempo in zicht. Een nierfunctievervangende behandeling zoals dialyse of transplantatie start vaak als de nieren nog maar 10% werken (al verschilt dat per patiënt) en mijn nierfunctie daalt snel. Daarom is er op korte termijn een niertransplantatie nodig.
Mijn nierziekte heeft een enorme impact op mijn dagelijkse leven. Ik kamp met vermoeidheid, bloedarmoede, hoge bloeddruk, huidklachten, jeuk, misselijkheid, spierkrampen en ik ben vatbaar voor infecties. Met name door de vermoeidheid kan ik niet de moeder zijn die ik wil zijn voor mijn gezin.
Dialyse zou dit nog moeilijker maken en zal bovendien lichamelijke schade veroorzaken, waardoor de resultaten van een transplantatie minder goed zijn na een dialyseperiode. Met mijn bloedgroep (O) is de gemiddelde dialysetijd tot ik een nier ontvang van de wachtlijst 3 jaar. Dat is de hele periode tot Kyra naar school gaat.
Ik wil graag verder met mijn leven en er volledig kunnen zijn voor mijn gezin. Een donornier zou mij die kans geven.
Na negen maanden dialyse ging het tegen alle verwachtingen in toch weer wat beter. In 2018 kon ik stoppen met dialyseren. Mijn arts gaf aan dat als ik geluk had de transplantatie maanden of misschien zelfs jaren uitgesteld kon worden. Vastberaden om dit uitstel zo lang mogelijk te rekken, nam ik medicatie en hield ik me aan een strikt dieet en sportte ik drie keer in de week. Er waren veel en regelmatige controles. Alles wat ik zelf kon doen, deed ik.
Dit verlengde de periode tot transplantatie naar ruim 7 jaar, maar het einde van mijn stabiele fase komt nu in rap tempo in zicht. Een nierfunctievervangende behandeling zoals dialyse of transplantatie start vaak als de nieren nog maar 10% werken (al verschilt dat per patiënt) en mijn nierfunctie daalt snel. Daarom is er op korte termijn een niertransplantatie nodig.
Mijn nierziekte heeft een enorme impact op mijn dagelijkse leven. Ik kamp met vermoeidheid, bloedarmoede, hoge bloeddruk, huidklachten, jeuk, misselijkheid, spierkrampen en ik ben vatbaar voor infecties. Met name door de vermoeidheid kan ik niet de moeder zijn die ik wil zijn voor mijn gezin.
Dialyse zou dit nog moeilijker maken en zal bovendien lichamelijke schade veroorzaken, waardoor de resultaten van een transplantatie minder goed zijn na een dialyseperiode. Met mijn bloedgroep (O) is de gemiddelde dialysetijd tot ik een nier ontvang van de wachtlijst 3 jaar. Dat is de hele periode tot Kyra naar school gaat.
Ik wil graag verder met mijn leven en er volledig kunnen zijn voor mijn gezin. Een donornier zou mij die kans geven.